Πρώτο και κύριο: μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας ότι μόνο και μόνο η απόφαση να τους δώσει κάποιος ένα δώρο, είναι μια γενναιόδωρη πράξη. Μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να εκτιμήσουν το μέγεθος της προσπάθειας, που κάνει κάποιος και με απλές ερωτήσεις να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν καλύτερα την έννοια της εκτίμησης. Αυτά τα «μαθήματα» μπορείτε να τα επαναλαμβάνετε όσο πλησιάζουμε προς τις γιορτές, γενέθλια, ή οποιαδήποτε άλλη περίοδο, οπότε θα λάβουν δώρα.

Για παράδειγμα: "Ξέρεις τι πρέπει να κάνει η γιαγιά, για να αγοράσει ένα πυροσβεστικό όχημα;" Ή, "Ξέρεις πόσο κάνει ένα αυτοκινητάκι; Όσο 4 μπουκάλια γάλα» και να τελειώσετε με ένα «είμαι σίγουρη ότι η γιαγιά θα χαρεί πολύ, εάν της πεις ότι σου άρεσε το δώρο της»…

Στη συνέχεια, μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να συμπεριφέρονται, όταν ανοίγουν ένα δώρο μπροστά στον επισκέπτη, που το έφερε. Θα μπορούσαμε να τους πούμε (προκαταβολικά) να χαμογελάσουν, καθώς ανοίγουν το δώρο και να πουν πολλά ωραία πράγματα. Για παράδειγμα, αν το δωρακι είναι ένα μπουφάν: «Αυτό το μπουφάν θα με κρατήσει ζεστό! Είναι το αγαπημένο μου χρώμα!»

Το μόνο βεβαιο είναι ότι δεν πρέπει να τα μαλώσουμε, εάν τελικά δεν πουν το «ευχαριστώ». Καλύτερο είναι να προσπαθήσουμε με ένα πλατύ χαμόγελο και με ένα νεύμα να τα ενθαρρύνουμε και να το θυμηθούν.

Eπίσης, είναι καλύτερα να βεβαιωθείτε ότι τα δώρα ανοίγονται, όταν τα παιδιά δεν θα είναι κουρασμένα (γιατί η κούραση φέρνει… γκρίνια).

Σε περίπτωση που τα παιδιά είναι πάρα πολύ κουρασμένα ή πεινασμένα, ίσως να ήταν καλύτερα οι γονείς να παραλάβουν το δώρο και να το ανοίξουν μαζί, αργότερα, όταν οι συνθήκες θα το ευνοούν...